zondag 2 oktober 2011

#leeseenwees

#leeseenwees

Boeken willen gelezen worden. Ga maar na. Een schrijver schrijft, een drukker drukt, een uitgever geeft uit, een boekverkoper verkoopt. Een koper leest.
Tenminste, in de meeste gevallen. Uitzondering is nog te vaak het kind.
In basisscholen staan veel ongelezen boeken. Gewoon. Omdat de boeken (volgens het kind) te saai zijn. Of te moeilijk. Of te makkelijk. Of te groot, te klein, te dik en/of te dun. Niet de goede letters, geen leuke tekening op het omslag en… nou ja. Er is een aantal kinderen dat uit zichzelf niet tot een keuze komt. Maar gek genoeg staan er in de boekenkasten op de verschillende basisscholen veel ongelezen boeken. Strak in het vel, de bladzijden onbeduimeld, de bladzijden niet stukgelezen. Boeken die gekocht zijn, maar niet door de (potentiĆ«le) lezen. En daar gaat het mis. Daar ontstaan weesboeken. Boeken, wel aangeschaft, maar ongelezen.
Kijk maar eens in de basisschool van je kind. Op de school waar je lesgeeft of waar je komt wanneer je als schrijver in de klas uitgenodigd ben. Je hoeft de weesboeken niet eens te zoeken, ze schreeuwen om je aandacht. Ze willen vastgehouden worden, omarmt. Vertroeteld, met liefde worden behandeld. Maar vooral willen ze gelezen worden.
Ik was gisteren in een lege basisschool. Gesloten vanwege een te kort aan leerlingen. Volgende week staat er een container op het plein en wordt alles weggegooid. In de inloopkast stonden boeken. Wel driehonderd. Weesboeken. Ze huilden van vreugde toen ze me zagen. Ze wisten dat het goed kwam. Ik heb ze ingeladen in mijn auto. Goede boeken. Voor het kind dat een boek wil vinden.
Want zo gaat het met weesboeken. Ze worden gevonden door het kind dat er tegen aan loopt.
En wanneer dat gebeurd (er tegen aan lopen) dan zal het kind uit nieuwsgierigheid gaan lezen.
Dan worden weesboeken schatboeken.
Hoe?
1. Ik pak mijn boormachine;
2. Ik boor een gat in de linkerbovenhoek;
3. Stevig touw er door;
4. Briefje er in met een uitleg;
5. Op kindooghoogte in een boom hangen;
6. Afwachten…
Ik voel en weet. Het leesrijk wordt groter. Toch?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten