leesrijk

Ik schrijf.
Natuurlijk om gelezen te worden.
Maar ook om op elke basisschool het leesrijk groter te laten worden.
Ik kan wel zeggen dat er meer gelezen en voorgelezen moet worden. Maar wat dan? En wanneer dan? Hoe dan en waarom dan?
Op elke vraag heb ik hét antwoord. Niet vandaag. Morgen.
En omdat ik de antwoorden heb vind ik ook dat ik het goede voorbeeld moet geven. Door verhalen te plaatsen die je mag gebruiken (wel mijn naam als schrijver melden natuurlijk)
Ik schrijf. Maar eigenlijk ben ik leesbevorderaar. Klinkt mooier, anders. Veel leesplezier, bijvoorbeeld met het eerste juf Henk verhaal:


Juf Henk staat op het schoolplein.
Ze kijkt om zich heen. Wat ziet ze daar? Het is Hero. Hij zit op een fiets. Ze wist niet dat Hero kon fietsen.
’Juf, ik kan opeens fietsen’, zegt Hero.
‘Dat zie ik’, zeg juf Henk. ‘Wat knap zeg. Heb je dat geleerd?’
‘Nee, dat kan ik al’, zegt Hero. ‘Ik ga nu al naar de basisschool. En dan kan ik ook wel fietsen zonder zijwieltjes.’
‘Super hoor', zegt juf.
Hero fietst juf voorbij. Hij heeft zijn tong uit de mond. Op zijn hoofd heeft hij een helm. Zweet druppelt over zijn wang.
Juf Henk lacht. Hero ziet het niet. Hij fietst zonder om te kijken. Hero wiebelt nog een beetje. Zijn stuur gaat van links naar rechts.
‘Eigenlijk mag je niet op het schoolplein fietsen’, roept juf.
Dat hoort Hero niet. Hij zit voor op zijn zadel. Zijn voeten duwen hard op de trappers. Hero gaat steeds een stukje sneller. Wanneer hij bij het hek komt draait hij aan zijn stuur en maakt een bocht.
‘Dat was een mooie bocht’, zegt juf Henk. ‘Heb je dat ook al geleerd?’
‘Nee, dat kon ik ook al’, zegt Hero.
Juf Henk schudt haar hoofd een beetje.
‘Als je weer bij me bent dan moet je stoppen, Hero. Dan zetten we je fiets in het fietsenrek. Weet je hoe je moet stoppen?’
‘Ja hoor’, zegt Hero. ‘Gewoon remmen. Maar dat lukt nog niet elke keer zo goed.’
Juf Henk kijkt Hero na. Ze lacht. Dan hoort ze de stem van meester Geert.
‘Er is telefoon voor je, juf Henk’, zegt meester Geert. ‘Binnen.’
‘Ik kom met je mee’, zegt juf Henk.
Ze loopt achter meester Geert aan naar binnen.
Hero maakt weer een bocht en wil naar juf Henk fietsen. Hij ziet haar nog net de school binnen lopen. Hero bedenkt zich niet en fietst achter juf aan. Zo maar de school in.
Daar staat juf Henk. In de gang. Met de telefoon in de hand.
‘Ho ow wow’, roept Hero. Ik kan nie-hiet remmen.’
Juf Henk hoort Hero roepen. Ze draait zich om. Op dat moment rijdt Hero tegen juf Henk aan.
‘Zo, ik sta stil’, zegt Hero.
‘Ja, dat zie ik’, lacht juf Henk. ‘Ik was jouw rem. Zet je fiets nu maar in het fietsenrek’
En dan gaat Hero naar buiten. Met zijn fiets aan de hand.

Jelte van der Kooi